یادداشت ها

آرام بخواب کیارستمی عزیز . . .

او رفت. او که همواره دغدغه مرگ داشت! و رفت تا لب هیچ!
اما یادت باشد قرار نبود زمان را با طعم گیلاسی برای ما معنا بخشی
و آنگاه رها کنی
ما را
با زندگی و دیگر هیچ!
آرام بخواب کیارستمی عزیز، یادمان خواهد ماند فردی بود از اهالی دیروز که خوب می فهمید سکوت، نگاه و زیبایی را.
آرام بخواب کیارستمی گرامی.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *